کَفش نامی کلی برای انواع پاافزار است. به سازنده و تعمیرکننده کفش‌ها کَفّاش گفته می‌شود. کفاش به قیاس کلمه‌های عربی ساخته شده‌است کفشگر به کار رفته‌است.
اجزاء کفش
تخت بیرونی
کف‌های داخلی قابل تعویض
مغزی: باریکهٔ چرمی نوارمانند که میان زیره و رویهٔ کفش دوخته می‌شود.
توکاری: کاغذ یا مقواهایی که برای کلفت نشان دادن زیره، میان کف و زیره کفش چسبانده می‌شود.
پاشنه
زیرپاشنه‌ها
زیرپاشنه‌های
کفش‌های سنتی ایرانی
کفش‌های قدیمی ایرانیان در انواع چاروق، گیوه، نعلین، اروسی، سگکی، صندل، قُندره و دهان‌دولچه‌ای ساخته می‌شد به نوعی پاشنهٔ کفش که با چرم و میشَن (چرم بز) و مانند آن ساخته بشود «نعلَکی» می‌گویند
انواع کفش
کفش ها را می توان به روش های مختلفی دسته بندی کرد. برای نمونه، از نظر ظاهر و نحوه محکم شدن کفش در پا می توان کفش ها را به انواع بندی، سگک دار و بی بند تقسیم کرد. همچنین جنس کفش می تواند از چرم یا مواد دیگر باشد و به همین روی، می توان کفش های چرمی، پلاستیکی، کتانی، چوبیen و مانند آن را متمایز کرد. از نظر جنسیت و سن و سال نیز می توان کفش ها را به گروههای مانند مردانه، زنانه و زنانه-مردانه (هر دو جنس)، بچه گانه(دخترانه و پسرانه) تقسیم کرد. از نظر کاربرد نیز کفش های معمولی، ورزشی، صنعتی و مانند آن قابل تشخیص هستند.
کفش های معمولی
طیف گسترده ای از کفش ها، برای استفاده روزمره و عمومی و یا رسمی افراد مختلف ساخته می شوند. این کفش ها اغلب دارای زیره ای ضخیم و رویه ای نرم تر از جنس چرم و یا مصنوعات مشابه چرم هستند. ممکن است رویه کفش کاملا پوشیده و یا نیمه پوشیده و دارای منفذ باشد به گونه ای که پاها از درون کفش دیده شود. انواع کفش های معمولی عبارتند از:
کفش آکسفورد: مانندکفش کفش بندی چرمی با نوک کشیده و دارایک یک لایه چرم.
کفش دربی: شبیه به کفش آکسفورد با رویه یک دست و نوک پهن تر.
کفش سگک دار - مانند کفش راهبه ای
کفش کلارک: گروهی از کفش های چرمی بی بند با رویه بلند و پاشنه تخت که حالت راحتی و غیر رسمی دارند.
کفش قیصری: در ایران گونه ای کفش چرمی مردانه و بندی با پاشنه بلند و نوک باریک و کشیده و اغلب به رنگ سیاه با عنوان کفش قیصری شناخته می شود.
کفش رویه کوتاه: کفش های بی بند و راحتی شبیه به کفش کلارک اما با رویه کوتاه که نوع زنانه آن محبوب تر است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
